آقا يا خانوم ... تو نظرش به چيزاي جالبي اشاره کردن يه لحظه ما رو بردن تو حس و حال ابتدايي تو اون حياط..به 6 خانه هايي که ميکشديم و به محض اينکه در مدرسه صبح باز ميشد ميدوئيديم تا يکي از اين 6 خانه هايي يا رو صاحب شيم .اون ابدار خونه واقعا مخوف بود درخت کاجاش نمادي بودن برا مدرسه.. و آقاي رضا نصيري اين سرايدار زحمتکش هر لحظه اماده بود تا معلما بهش بگن برو يه چوب تهيه کن اونم چوبي که انعطافش بيشتر باشه تا بچه ها موقع فلک بهتر و بيشتر دردشون بياد ..و از همه مهمتر ياد فلک هايي که محمد رجبي ميخورد بخير