از خواهرم بابت تهيه اين مطلب خيلي تشکر ميکنم و همچنين از مدير وبلاگ بخاطر نشر مطلب . البته لازم به ياداوري که بعضي از دانش اموزاي خاص که ديگه کارشون از فلک گذشته بود با گرنه ميزدنش که يک صحنشم خودم شاهدش بودم الان در نوع خودش مستندي ميشد واس خودش . ياد خانم بهداشت بخير که همش چهارشنبه ها ميومد . ياد نيکتهامون بخير که موقع امتحانات يا نيمکتو در مياورديم طوري که ميخايم سوار موتور شديم يکي سر نيکت ميشست يکي تهش و يا نيمکت سرجاش بود يکي ميرفت زير

ما هيچوقت فلک نشديم ..........

همچين يادش بخيري نداره دوران مدرسه
درسخون بوديم اما اه اه از مدرسه
بعدشم ما آموزگار يعقوب نداشتيم.... فکر کنم همون يه سال بود ک آقاي عمو يعقوب عسگري معلم کلاس اوليا نبود ...
در کل

آقا يا خانوم ... تو نظرش به چيزاي جالبي اشاره کردن يه لحظه ما رو بردن تو حس و حال ابتدايي تو اون حياط..به 6 خانه هايي که ميکشديم و به محض اينکه در مدرسه صبح باز ميشد ميدوئيديم تا يکي از اين 6 خانه هايي يا رو صاحب شيم .اون ابدار خونه واقعا مخوف بود درخت کاجاش نمادي بودن برا مدرسه.. و آقاي رضا نصيري اين سرايدار زحمتکش هر لحظه اماده بود تا معلما بهش بگن برو يه چوب تهيه کن اونم چوبي که انعطافش بيشتر باشه تا بچه ها موقع فلک بهتر و بيشتر دردشون بياد ..و از همه مهمتر ياد فلک هايي که محمد رجبي ميخورد بخير

باعث تاسفه واقعا...

estefade kardim

از سيد خليل بابت زحماتي که بي دريغ برايمان کشيدند کمال تشکر را دارم اميدوارم هر جا هست تن و جانش سالم باشه

در روزهاي اولي كه قرار بود از ليوان دانش آموز بياد تو روستا خيلي از مردم ليوان مخالفت مي كردند ولي مرحوم ابوالحسن عسكري و يعقوب عسكري و ... از روابط خويشاوندي در روستاي مجاور استفاده كرده و در ابتدا تعداد معدودي از اقوام را به مدرسه روستا آوردند و ...

از ساير دوستان و هم محليا ميخام اگه کسي اطلاعات جديدي داره برا تکميل کردنش و يا اصلاح مطلب حتما اطلاعاتشونو در اختيار مدير وبلاگ قرار بدن تا بتونيم يه تاريخچه مفيد و دقيقي از مدرسمون داشته باشيم
با تشکر از مديريت وبلاگ